Duiken zonder bubbels?

Hello iedereen!
Het is alweer een lange tijd geleden sinds ik voor het laatst iets van me heb laten horen! De tijd vliegt nou eenmaal, en het is behoorlijk druk geweest de laatste tijd, waarvan hier een kleine update.

Eerst even het doel van mijn stage met de voortgang bespreken voor de rest komt. Het onderzoek loopt goed. Ondanks dat je hier toch snel begint te wennen aan Caribische tijd, weten we het tempo er goed in te houden. Het helpt dan ook dat je goed op elkaar ingespreeld raakt en de voorbereiding steeds vlotter verloopt. Wanneer we gaan duiken staan we in no-time klaar met onze spullen, bouwen we de pickup ermee vol, rijden we naar de boot en wordt de inhoud pickup als professionele verhuizers weer overgebracht naar de boot.

De duik vervolgens gaat steeds stabieler en vlotter: Hoewel ik mijn tijd moet nemen om alle vissen in mijn transecten op te nemen, gaat alles eromheen sneller: het bepalen van de startplek, het stabiel zwemmen vanuit daar met een log camerasysteem, en ook mijn luchtverbruik. Ik houd steeds meer lucht over na mijn taak om ook even rond te kunnen kijken naar bijzonderheden. Vissen die door andere vissen worden schoongemaakt, strijd om territoria, soorten die je niet vaak ziet, maar ook klein grut proberen te vinden zoals prachtige slakjes (zoek maar eens op, nudibranchs, je zult versteld staan van de felgekleurde, alienachtige achterneefjes van de huis- tuin en keukenslakken), garnaaltjes, krabbetjes. Je hebt hier een soort, de ‘decorator crab’, die, zoals de naam doet vermoeden, zichzelf ‘versiert’ door stukjes algen op zijn schildje te plakken. Het resultaat is een perfect gecamoufleerd beestje die je alleen ziet als je toevallig heel dichtbij komt en dan zijn schaartjes laat zien in een soort ‘come at me’ houding.

Het analyseren van alle videobeelden gaat overigens een stuk langzamer dan het filmen zelf. Voor 20 minuten film ben ik al snel 3 tot 6 uur bezig, met uitschieters naar boven. Om elke vis te determineren en daarna op te meten (de techniek staat voor niets) kost nou eenmaal veel tijd, zeker als je complete scholen hebt te tellen!

Dan nu het leven buiten onderzoek doen om. Ik probeer zo hier en daar me bezig te houden met freediven. Eigenlijk is dat snorkelen voor gevorderden, want je gaat op niets anders dan je longinhoud naar beneden en je probeert daar te blijven. Dit geeft me een heel vrij en ontspannen gevoel: je hebt geen bubbels die je uitblaast; je hebt geen kilo’s aan uitrusting bij je: het is jij en de natuur. Ik voel me dan veel meer een eenheid met het onderwaterleven, terwijl ik me als duiker toch vaak een soort ‘gast’ voel. Ik ben dan wel langer onderwater, maar te veel afhankelijk van materiaal om echt 1 te zijn. Begrijp me niet verkeerd, ik houd van duiken en ik vind het heerlijk om een uur tussen de vissen te dobberen met alleen het geluid van knabbelende vissen en soms een boot in de verte om je heen. We zijn helaas niet voorzien van kieuwen en daardoor toch gebonden aan techniek.

Daarnaast is het ook sociaal gezien hier heel gezellig! Ayumi, die nu in Anguilla onderzoek doet, kwam onlangs een weekendje langs! Dat was echt supergezellig en een drukte van belang. We hielpen met zn allen een evacuatieoefening van de Koninklijke Marine, waarmee we meteen een rondvaart rond Saba op een echt marineschip wisten te verzilveren, daar lunch kregen, en ’s avonds een bbq! Een geslaagde dag dus. De dag erna gingen we de Sababank op, een zandbank op ongeveer een uur varen van Saba. Samen met de Zr. Ms. Pelikaan (het eerdergenoemde marineschip) werden betonblokken gedropt waaraan schepen kunnen aanmeren, om te voorkomen dat er ankers worden uitgeworpen op koraal. De Pelikaan dropte de blokken van 2 ton elk, waarna wij als Saba Conservation Foundation controleerden of de blokken goed lagen, rechtop in het zand. Gelukkig was het een geslaagde dag!

Ook hebben we een tijdelijke huisgenoot, Guido: een MSc student die onderzoek doet naar haaien rond het eiland (en omliggende eilanden). Ook dat is een gezellige boel en brengt weer wat nieuw leven in de brouwerij! Zo gaat de tijd wel hard. Ik ben nu al bijna twee maanden hier op Saba! De komende weken wordt het nog flink doorwerken, want hoe vlotter we de duiken gedaan hebben, hoe meer de tijd aan onze kant staat!
Nu maar weer verder analyseren.....

“In the end, it's not going to matter how many breaths you took, but how many moments took your breath away.” Shing Xiong

-Youp out